GOROTZ LAGINEN KUDEAKETA

 

Ze pauso jarraitu behar ditu pazienteak laginaren erauzketarako?


Lagina hartzeko gomendioak:

Identifikazioa, kontserbazioa eta garraioa

• Ziurtatu pertsonak aparteko ontzi batean (bainila) defenda dezala, lagina gernuarekin nahastu ez dadin.

• Laginaren zati bat aho zabaleko ontzi antzu batean hartu behar da.

• Errotulatu ontzia pazientearen izena, adina eta data jarrita biltzeko.

• Sartu lagina(k) zorro plastiko batean eta itxi, isurtzea eta beste lagin batzuekin nahastea saihestuz.

• Kutxa batean jarri, paper xehatuz inguratuz, garraiatzean ontziak ez direla mugitzen ziurtatuz.

• Pazienteen izen-abizenak, jatorria, lagina hartu zen eguna, eta hartualdia egin zuen pertsonaren izena eta telefonoa jasoko dituzten inprimakiak erantsi.

• Kutxa zigilatzea eta albo batean errotulu bat jartzea, honako hau adieraziz: arriskua eta lagina.

• Biologikoa eta gezi bat, gorantz posizioa adierazten duena.

• Laginak azkar garraiatu, igorri eta 2 ordu igaro baino lehen. Denbora horren ondoren, lagina ez da erabilgarria izango.

• Laginkeeta eman den momentutik, 2 ordu baino gutxiagon eman behar da, posible ez bada, lagina hozkailuan kontserbatu behar da 4ºC-etara, baina 24 ordu baino gutxiagon.

• Parasitoen analisirako, lagina giro tenperaturan mantendu behar da gainontzeko analisietarako hozkailuan mantenduko dira.

• Lagina, batzuetan ere, Cary-Blair hazkunde medioan ere garraia daiteke honen kontserbaziorako.

Laginaren osaera eta ezaugarriak

Bilketa oso erraza da eta ez da beharrezkoa pazientea baraurik egotea. Garrantzitsua da goizeko lehen gorozkia jaso behar da.

Eginkarien laginak etxean, medikuaren kontsultategian, klinika batean edo ospitalean jaso daitezke. Laginak etxean jaso ezkero, eginkariak biltzeko kitak emango dizkizute, egunero erabiltzeko. Kit bakoitzak aplikagailuak eta bi flasko antzu ditu.

• Identifikatu ontzia bere izen-abizenekin.

• Ontzia hozkailuan gorde behar da, ondo itxita, ospitalera eraman arte.

• Gorozkiak gernuarekin nahastu gabe biltzen dira, pixontzi garbi eta lehor batean. 

•  Saiatu libratzen ontzi garbi eta lehor batean (adibidez, pixontzia), eginkariak gernuarekin nahastea saihestuz.

• Haurren edo pixoihalak daramatzaten pazienteen kasuan, gorozkiak pixoihaletik jaso daitezke zuzenean.

• Gorozkien lagin bat (intxaur baten tamainakoa) aho zabaleko ontzian utzi eta estali egiten da, ondo itxita dagoela ziurtatuz.

• Gorde ontzia gorozki-lagina hozkailuan hitzordua hartu arte.

• Eginkariak biltzean gorabeheraren bat izan baduzu, mesedez, jakinarazi.

• Aho zabaleko edukiontzi esteril eta lehorra erabili behar da.

• Ezin da komuneko papera erabili jaso beharreko laginean.

• Haurren edo pixoihalak daramatzaten kasuetan, gorozkiak zuzenean jaso daitezke pixoihaletik.

• Formatuak edo oretsuak badira, intxaur baten tamainako zati bat hartzen da (gutxi gorabehera 5 gramo) eta edukiontzira transferitzen dira laborategira bidaltzeko. Gorozkiak likidoak badira, gutxi gorabehera 5-10 ml-ko bolumena jasotzen da.

• Kanpotik zikindutako edukiontziek arriskua dakarte manipulatzerakoan, eta garbi-garbi ematen saiatzen dira. Edukiontziek ezingo dute xaboi-hondarrik edo desinfektatzailerik eduki.

• Salmonella edo parasitoen analisirako gorotz solidoak behar dira

• Botikarik hartu baina lehen egin lagin bilketa.

• Parasitoak determinatzeko, hiru lagin egun ezberdinetakoak beharko dira.

• Sendagai askok, proba honen emaitzak alda ditzakete; baliteke proba egin baino 1 edo 2 aste lehenago sendagaiak hartzeari utzi behar izatea.

• Elikagai jakin batzuk saihestu beharko ditu, egiten zaion eginkarien analisiaren arabera.

• Saiatu behar da zati bat gainazalekoa eta zati bat fekzio-masaren barrualdekoa izan dadin.

• Laginean; odola, mukia edo zornea duten eremuak hartu.

Ezaugarri kimikoak; Gorotzaren konposizioa eta hartu beharreko zatia.

• Kontsumitzen ditugun elikagaiek funtsezko bi zati dituzte:

• Elementu nutritiboak:

• Ura.

• Proteinak.

• Koipeak.

• Karbohidratoak.

• Bitaminak.

• Gatz mineralak.

• Elementu ez-nutritiboak.

• % 75 ura da.

• Beste % 25a materia fekala da, eta horretatik:

• Ia heren bat hondakin zelularrak eta bakterianoak dira.

• Beste heren bat koipeek, muskulu-zuntzek eta materia ez-organikoak osatzen dute, fosfatoak eta karbonatoak, esaterako.

• Gainerakoak dietaren araberakoak izango dira.